Estokolmoren sindromea?

Natascha Kampusch; jadanik inori arrotz egiten ez zaion izena. Polemika izugarria baita bere inguruan sortu dena. Duela 8 urte bahitu zuten eta denbora guzti horretan zulo baten egon da. Isolatuta, mundutik at. Lotura bakarra komunikabideak izan dituelarik.

Ihesari eman ondoren, sinesgaitza dirudien heldutasun batez egin dio aurre explotazio mediatikoari. Urrezko mina bat bezala ustiatu nahi izan dutenen aurka borrokatuz, norbere interesak babestea lortu du. Berak zehaztu du non, noiz, nola eta zeri buruz hitz egingo duen. Miresgarria den jokamoldea du eta horren bidez azaleratu ditu bahiketak iraun dituen urte guztiak.

Hala ere, badago dena muntaia faltsu bat baino ez dena uste duen eszeptikorik. Psikologo eta adituen aburuz ezinezkoa da Natascha-k duen adoreaz aritzea ustez jasandako guztiaren ondoren. Eztabaidatuak diren arlo guztietan bezala era askotako iritziak daude, egia beti bakarra. Eta egi hori komunikabideetan egiten den irakurketaren eraginez sortzen da. Beste behin ere, informazioa boterea da. Natascha Kampusch-ek bazekien, bakartzeak eskaini dizkion hausnarketa guztien ondorioz ulertu du. Horren arabera, bikaina izan da bere jokabidea. Bizitza guztirako soldata irabazi du elkarrizketa bakar batekin.